Ewangelia
J 20, 1-9
Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus miłował, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.
Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.
Nasze spojrzenie
Zmartwychwstanie Jezusa jest wydarzeniem, które nadaje sens. Nie tylko sens naszej wiary, nie tylko sens naszej religii, ale sens NASZEMU ŻYCIU! a nawet sens całej ludzkości.
W scenach z dzisiejszej Ewangelii widzimy duży dynamizm, najpierw Maria Magdalena biegnie do Apostołów z wieścią, że zabrano Jezusa, następnie uczniowie wychodzą, idą, aż w końcu biegną do grobu. Tak to jest z życiem prawdziwych uczniów, że nabiera ono tempa, jest przepełnione „Bożym dynamizmem” po tym, jak uwierzymy, że nasz Pan Prawdziwie Zmartwychwstał.
Życzę sobie i Wam tego, żeby spotkanie ze Zmartwychwstałym Chrystusem wprowadziło nasze życie na „wysokie obroty” we wzrastaniu do świętości, by te Święta Wielkiejnocy były dla nas czasem „nabierania prędkości” na naszej drodze do zmartwychwstania.
KSM STUDENCKI 